Բյուրակն Իշխանյան

Իմ կենսագրությունից արդեն ես էլ գլուխ չեմ հանում: Ծնվել եմ Մոսկվայում, մեծացել Երևանում, մի քիչ էլ Պրահայում: Մասնագիտությամբ բժիշկ եմ, հոգեբույժ, մեկ էլ կլինիկական լեզվաբան, բայց փող աշխատելու համար թարգմանություններ եմ արել, զանազան մանր-մունր լրագրողական ու այլ «ոչ մասնագիտական» գործեր: Ապրել եմ զանազան եվրոպական քաղաքներում, իսկ հիմա Կոպենհագենում մարդու ուղեղն եմ ուսումնասիրում, երեկոներն էլ պատմվածքներ եմ գրում: Հույս ունեմ՝ 2015-ի վերջին տասներկու ավարտուն պատմվածք կունենամ: Չգիտեմ՝ Դանիայում կմնամ, թե չէ, ու չգիտեմ՝ դիսերտացիաս պաշտպանելուց հետո ինչով կզբաղվեմ: Մենակ մի բան հաստատ գիտեմ. Հայաստանում էլ չեմ ապրելու:

Բնագրեր

Քառասուն

Ուրբաթ գիշերվա համար փաբը դատարկ էր։ Գայանեն մի հայացք գցեց տարածքին և, չնայած բոլոր սեղաններն ազատ էին, մոտեցավ բարին։ Մեկ էլ Նորայի ամուսինն էր բարի մոտ՝ ընկերոջ հետ։ Նորայի...

- Շատ լավ: Թագուհի Լուիզայի կամուրջը գիտե՞ս: Այնտեղ հոթ դոգի սթենդ կա, հենց դրա մոտ:
- Գիտեմ, մինչ հանդիպում:
- Բայց գիտես չէ՞, ես շիզոֆրենիկ եմ:
- Գիտեմ:
-...

Ջազ կաֆե

«Դանակը՝ ֆալոս, սպանությունը՝ պենետրացիա: Ինֆանտիլ վարքագիծ»:

նոր բան ստեղծել այլև հնարավոր չէ: Պետք է արդեն եղածները վերադասավորել: Համալսարանում դասավանդում է: Ասաց, որ ուսանողներին սովորեցնում է պլագիատ անել: Իր համար ամեն ինչ պոեզիա է. թվիթները, ֆեյսբուքի...

Մի միայնակ տղամարդ տունը վարձով տալիս էր պայմանով, որ շաբաթ-կիրակի օրերին տարածքն ազատեմ

Ուրիշ գլուխ գիլյոտինին  թող մոտ չգա – Գիլյոտինի բռնակն արագ կիջեցնես, որ գլուխը միանգամից պոկվի, չտանջվի: Ես էլ էի փորձում հնարավորինս շուտ ազատվել քնածի գլխից: Ամեն վայրկյան կարող էր...