Ձյունը հանդարտ իջնում է

Ու մեղմ դիզվում իմ ճամփին

Ճերմակ վարդի թերթեր է

Պոկում, թափում իմ ուղղին:

Ու ծածկում է անտառներ,

Կածաններն իմ երազի

Ու ծածկում է քարափներ

Ու լեռները մեգ մշուշի:

Ու թվում է ինձ մի պահ

Որ աշխարհն է ճերմակել

Որ գալիք ջահել օրերս էլ

Արդեն վաղուց են անցել:

Show Comments Hide Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published.