Քրիստոսը խաղում է բակում, գոռգոռում է, վազում ու ցատկում,
ես կանչում եմ նրան տուն, ես սարսափելի հղի եմ և այլևս չեմ դիմանում ցավերին,
- տուն արի, տղաս, - կանչում...

դանդաղ, դանդաղ, դանդաղ
ինչպես հանգուցյալն է հեռանում հարազատներից
այդպես վստահ աստված է լքում մեզ
և այդպես դու ես գնում սիրելիս