Երբևէ Աբովյանին անվանե՞լ են արդյոք «հեղափոխության երգիչ», բայց Աբովյանն անում էր նույնը, ինչ Չարենցը՝ իր ժամանակի մեջ, և երկուսին էլ այլ կերպ չի կարելի անվանել, քան հեղափոխականներ:
Արևելահայ նորարարական երկու վեպերը
11/12/2015
Թագուհի Ղազարյան
Ծնվել եմ 1991-ին՝ ուղիղ ճեղքի վրա՝ ոչ այս կողմ, ոչ այն կողմ: Հիշում եմ, որ կյանքիս առաջին վեց-յոթ, գուցե նույնիսկ տասը տարիերին ժամերով նայում էի էլեկտրական լամպին ու սպասում, որ լույս կվառվի. մութ էր: Էդպես ճեղքված ու լույսին սպասելով էլ ապրում ենք ես ու իմ ճեղքված սերունդը: Մի բան ենք ուզում, բայց դեռ հաստատ չգիտենք, թե ինչ: Ուզում ենք, որ լավ լինի: Գիտենք, լսել ենք, որ մեզանից առաջ՝ «Սովետի վախտով», լավ էր: Հավատում ենք, բայց լավ չենք պատկերացնում: Գիտենք, որ հետո էլ լավ է լինելու: Հավատում ենք, բայց լավ չենք պատկերացնում: Էդպես մինչդեռ մենք սպասում ենք ու հիշում, ներկան ձեռքներիցս դուրս է սողում, որովհետև մենք ծնվել ենք, ես ծնվել եմ ուղիղ ճեղքի վրա՝ ոչ այս կողմ, ոչ այն կողմ…
