Մարքսը ջղայնություն ունի, ատելություն ունի և թիրախ,
և աշխարհում ինչ կա չկա դրանց շուրջն ա իրա համար կառուցված,
Աճեմօղլուն չի ջղայնանում, եթե տխուր էլ ա, առանձնապես ցույց չի տալիս,
ԿՈՄՈՒՆԻԶՄԸ ՈՐ ՉԵԿԱՎ
12/01/2018
Մարինե Պետրոսյան
լուսանկարը՝ Անահիտ Հայրապետյան
Ծնվել եմ անցած դարում։ Երբ որ տպագրվեց բանաստեղծություններիս առաջին շարքը՝ Երևանը դեռ Սովետական Հայաստանի մայրաքաղաքն էր, ու «Գարունի» էդ համարի վրա գրված էր՝ ՀԼԿԵՄ Կենտկոմի ու ՀԳՄ վարչության ամսագիր։ Բայց խաղաղությանը մնացել էր մեկ տարի։ Հետո սկսվեց Երկրաշարժերի շրջանը։ Ու չնայած էս շրջանում հրատարակված երկու գրքերս տեկտոնական շարժումների արդյունքում մնացին հողի տակ, Երկրաշարժերի շրջանն ինձ համար երջանիկ ավարտ ունեցավ՝ նույն էդ տեկտոնական շարժումների արդյունքում ես հայտնվեցի ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԾՈՎԱՓԻՆ։
Բնագրեր
ԲԱՅՑ ՍՈՒՏ ՉԱՍԵՍ
14/02/2017
Բանաստեղծություններ
11/03/2011
Անձամբ ճանաչում եմ
15/11/2007
Հայաստանի ծովափին (հատված բանավոր վեպից)
09/09/2005
Թարգմանություններ
Նրանք կրում են
երկար, հյուծված դեմքեր,
ինչպես սիրիական լուսինը
շոգ օրվա մեջ,
հիշողության կարմիր մողեսը
շուրթերին:
Թրգմ․` Մարինե Պետրոսյան
