Էլլա Կանեգարիան

  • լուսանկարը՝ Նազիկ Արմենակյանի

Ծնվել եմ 1989-ին: Պապիկիս կողմից արմատներս տանում են դեպի Մուշ ու Անի, տատիկիս կողմից` եսիմուր ու Հունաստան: Մասնագիտությամբ արվեստի տեսաբան եմ, բայց հազվադեպ եմ մասնագիտությանս հետ առնչվող գործունեությամբ զբաղվում, որովհետև մի բանով զբաղվելուց մահու չափ ձանձրանում եմ: Երևի դրա համար էլ սկսեցի գրել Ինքնագրում:

Բնագրեր

Լուսանկարների շարքը տատանվում է Կարենի երկու ցանկությունների միջև՝ մի կողմից սեփական տեսանկյունից վերապրած պատմությունը պատմելու, մյուս կողմից այդ պատմեւթյունը պատմելով չընկնել տարածված մոտեցումների ու նարրատիվների ծուղակը:

Սամվել Սաղաթելյանը այս անգամ ցուցադրում է ոչ թե իր մերկ մարմնի պատկերումները, այլ իրական մարդկանց մարմիններ՝ ցուցահանդեսի այցելուների մարմիններ, որոնք միայն կարճ, հատուկ նախատեսված ժամանակահատվածով փակված են տարածքում, ու...

Թե «Դանիայի աղջիկը» ֆիլմի թե «Մենակության շտամպը» գրքի հերոսներն այնքան են ընտելացել տղամարդկային պատկերացմանը, օբյեկտիվիզացիային, որ իրենք էլ իրենց իբրև օբյեկտ են դիտարկում ու ներկայացնում:

Նրանք երկուսն էլ փախչում են ավանդական ամուսնական ձևաչափերից, որտեղ նոր ընտանիքի ստեղծումը (երիտասարդ զույգ) խրախուսվում և վերահսկվում է հին ընտանիքի կողմից (ամուսինների մամաներ-պապաներ), ովքեր որոշում են երբ է գալիս...

Հեշտոցն այդ կոնտեքստում ոչ միայն դադարում է լինել «զավակ ծնելու» գործիք (ինչպես «ենթարկվող կնոջ» համար էր), այլ նաև գաղափարական հարթակ կամ խոսափող, ինչպիսին նրան դարձրել էր այն երկրորդ փուլը`...

վառում է հենց օրագրերը, իրեն հնարավորինս ամենամոտ տեքստերը, որոնք թույլ կտան իր անձից էլ սարքել խորհրդանիշ, որը սկզբում կունենա, հետո կկորցնի տարբեր իմաստներ, այնքան, մինչև չի դառնա անգույն հղում,...