Ինքնագիրը շարունակում է ներկայացնել Խոսող ծառը նախագիծը, որին մասնակցել են ութ արվեստագետներ։ Նախագիծը իրականացել է Ուրցաձոր գյուղի մոտ, Խոսրովի արգելանոցի հարևանությամբ Վայրի բնության և մշակութային արժեքների պահպանման հիմնադրամին պատկանող Կովկասյան կենսաբազմազանության ապաստարանում: Նախագծի նկարագրությունը «Խոսող ծառեր» նյութում։ Նախորդը ներկայացված էր Արամ Պաչյանի «Ծառը»։ 

Մարդկային լեզուն տրամաբանական ու իմաստավորված է: Բնության լեզուն չունի մարդկային լեզվին համապատասխան տրամաբանություն ու կարող է անհասկանալի թվալ մարդուն:

Քամի խոսացնող(demo vesion) անունով ինստալացիան բաղկացած է 3մ 10մմ մետաղյա ձողերից` գագաթներին կախված մետաղյա խողովակներով:

Ես այն անվանում եմ քամու հետ կոմունիկացիայի սարք:

Տեղադրելով սարքը բնության մեջ քամու ժամանակ մետաղյա ձողերը սկսում են ճոճվել, խողովակները հպվում են իրար ու անկանոն ձայներ են դուրս գալիս:

Հպումների ձայները մարդու կողմից ստեղծած սարքի ու քամու հաղորդակցման արդյունքում ստեղծված ձայներն են:

Լուսանկարները՝ Վահրամ Աղասյանի, Վահան Իշխանյանի