Հայ մեղեդու մեջ նախադասություն կազմող տրոհման բաժանարար գծերը սովորաբար նվազ ընդգծված են: Մեղեդիական ծորուն շարժումը իր տաղաչափական ներքին տրամաբանությունն ունի, որ երբեմն կարող է հիշեցնել...
Կատարինեին օրը սկսվում ա օրը սկսվում ա բարձիս վրայի չոբանի շան ձագի աչքերին նայելով ամեն դեպքում էս շները լրիվ ուրիշ են չոբանը մեկ ա ուրիշ ա դեռ երեկոյան վրայից...
«Գիտե՞ս ինչեր ենք արել էդ տղամարդկանց գլխին. կարճ յուբկաներով մտել ենք մետրո, իբր իրար հետ չենք, նստել իրար դիմաց. նա ձեռքով շոյում էր ոտքերը, ոտքը ոտքին էր գցել, գիտեր...
Անճոռնի ես, սև մազերդ աճում են հատվածներով, ասես կարկատան: Մերդ բոզ ա, ասում են տղաները, ու քո ծուռ աչքերը, Ոստանիկ, միշտ արցունքոտում են, դու նայում ես վեր, գուցե...
Այլևս այդպես է, Դավիթ: Վաղը ևեթ կտեղափոխվեք այս տանից: Կարգին կյանքով կապրեք, առանց կարիքի ու զրկանքների: Եթե կա ինչ-որ մեկը, ում համար իմ քրտինքը, իմ աշխատանքի արդյունքը չեմ...
Զապէլ Եսայեան Ի. դարու հայ գրականութեան ամենէն սիրուած և ամենէն բախտաւոր անուններէն մէկն է1: Գոնէ երևութապէս: Յորդ արտադրող («Գործը ընդարձակ է քան ամբողջ արդիւնքը մեր բոլոր կին գրողներուն», կ՚ըսէ...
Երազ տեսա: Լուսնյակ գիշերով աղբրի մոտ եմ, մի մատ երեխա: Ոտքիս վրայով չիշիկի տաք շիթը հոսում թափվում է աղբրի մեջ: Գիտեմ, որ վատ բան եմ անում, դրանից համ վախում...
Ծխում էր ու փորձում մոխիրը կտցնել ներքևի հարևանի լվացքի պարաններից կախված սպիտակեղենի շարքերի արանքով. չէր ստացվում: Մոխիրը փշրվում էր թաց լվացքին ու չորրորդ հարկից թափվում ներքև: Աշը հինգերորդում էր...
ու լրագրողը մտավ թրաֆիկինգի ոլորտ: թրաֆիկինգ չի բա ինչ ա, գնաս, հարցազրույց վերցնես, օգտվես կնոջ անօգնական վիճակից ու սեռական կարիքներդ բավարարես:
բայց չէ, դեռ բարոյականությունը նրան հետ է պահում....
Աղջիկը չգիտեր, որ գաղտնի, գիշերով մեկը հաջողել էր վառել բակի փայտե պետքարանը, որ ջուր տաքացնի իրեն լողացնելու համար, իսկ պառավի աներես շներն ու կատուն քիփ կպել էին աթոռով փակած...
Արա՛, սրանք վատ են, ախր սրանք իմ ընգերներն են, բանակի ընգերներն են: Արա՛, ուզում են ինձ սպանե՞ն: Ա՛խ, ա՛խ, վա՛խ աչքս: Ո՜ւ, ուղիղ սոլնիչնիիս: Արա՛, մի՛ խփեք: Ախր, էս...
Ասում են առավոտյան ինչ խմում ես արյունդ դրա համն է ունենում.. Հա...երևի... Լուսաբացին մամայի հետ կիսաքաղցր սուրճ էի խմել... մաման գլուխը գովում էր. ասում էր սուրճը կոլումբիական է ու...
ի՞նչ ազատություն ի՞նչ բան
ես վանդակում եմ
կյանքի սարքած վանդակում ու չեմ կարում անեմ էն ինչ ուզում եմ
տաի՛շա տաի՛շա դու վանդակում ես ինչպես բոլորը
բայց իրանք էդ մասին...